Besloten bijeenkomst met Koen Van den Heuvel – 15 oktober 2011
De econoom Koen Van den Heuvel wordt wel eens het geheim van de CD&V genoemd. Hij werkte na studies economie en filosofie vijftien jaar bij de Nationale Bank om dan de politiek in te duiken. Met succes, hij is burgemeester van Puurs en volksvertegenwoordiger. Voor het moeilijke dossier van de financieringswet was hij Wouter Bekes raadgever.
Van den Heuvel had de moeilijke taak om de nieuwe staatshervorming en dan vooral de financieringswet te komen uitleggen. Volgens Van den Heuvel is de CD&V de partij van ‘radicale redelijkheid en geleidelijke evolutie’. ‘Met de CD&V gaan we ook vooruit, maar het duurt wel wat langer’, was daarop de terechte opmerking uit het publiek. Van den Heuvel verdedigde de financieringswet en stelde dat Vlaanderen er goed bij zal varen.
We vatten zijn visie samen
- Vlaanderen int meer inkomsten, een stijging van 24 naar 35 miljard. Daarmee is de Vlaamse begroting 5 miljard groter dan de federale. Van den Heuvel is daarmee tevreden – voor velen in het publiek was het niet voldoende.
- De responsabilisering van gewesten kan nu eindelijk beginnen. Vlaanderen heeft meer beleidsinstrumenten om de werkzaamheidsgraad van 72% te doen stijgen. Van den Heuvel suggereerde degressieve werkloosheidsuitkeringen en een verlaging van lasten voor de laagste inkomens om deze groep uit de werkloosheidsval te houden.
- Ook de perverse effecten van de transfers zouden nu verdwijnen. Wallonië zou nu immers genoodzaakt zijn om echte hervormingen door te voeren. Met dit discours kon hij wel op bijval rekenen bij de aanwezigen
Tijdens de vragenronde sprak men over gemiste historische kansen, over het openzetten van de poorten der verfransing in Brussel, over de betonnering van transfers enz. Een parketmagistraat uit Brussel waarschuwde Van den Heuvel voor een justitie van twee snelheden in Halle-Vilvoorde. Hij voorspelde dat de Franstalige zaken zich zouden opstapelen, wat een gigantische achterstand zou veroorzaken. Die achterstand zou dan er toe leiden dat vele Franstalige zaken zonder meer geseponeerd zouden worden. De Nederlandstalige zaken, die stipter worden opgevolgd, leiden echter wel tot vervolging.
Iemand als Van den Heuvel heeft de ondankbare taak om in suboptimale omstandigheden moeilijke keuzes te maken. Hij kent zijn dossiers en is een econoom met visie. Daarvoor bewonderen we hem. We zouden hem echter bejubelen, mocht hij net als ons van mening zijn, dat men beter de suboptimale omstandigheden wijzigt i.p.v. in de marge te blijven rommelen. Al het andere blijft immers kurieren am Symptom.
Hans Verboven