Absurdistan, ‘failed state’: hoelang verdragen we de n.v. België nog?

Soms volstaat het gewoonweg de krantenberichten van enkele dagen wat op te volgen, om een krachtig pleidooi bijeen te krijgen voor een onafhankelijke Vlaamse staat! Een onafhankelijke Vlaamse staat die er wat ons betreft niet snel genoeg kan komen. Want zoals het Nederlandse dagblad NRC schrijft: “De Europese Unie en de NAVO blijken zich te hebben gevestigd in de resten van een ooit tweetalige federale natiestaat die nu bij de lasnaden uit elkaar valt”. Leest u even mee, beste lezer?

  • “Er zijn zo van die dagen waar je als gulle belastingbetaler niet vrolijker van wordt (…) (Zo moest) Kris Peeters zich in de Kamer verantwoorden voor de schandelijke vaststelling dat terroristen en andere misdadigers ook in de cel nog een werkloosheidsuitkering trekken (…) Peeters belooft dat het probleem tegen het voorjaar van 2017 structureel kan verholpen worden”, aldus een commentaarstuk in Het Laatste Nieuws. ’t Zijn zotten die werken, nietwaar? 2017? Hallo?
  • Zo konden we ook lezen, onder andere in De Tijd, dat de tewerkstelling in gans Europa zich aan het herstellen is, alleen niét in Finland….en in België. Die twee landen doen het slechter.
  • Waar België het dan weer héél goed doet, is op het vlak van fiscaliteit. Dit land blijft, ondanks alle centrumrechtse beloften, het land met de op twee na hoogste fiscale druk ter wereld. Onder andere de zware, loodzware federale structuur slorpt handenvol geld op.
  • De Belgische economie “kalft het eerste kwartaal enorm af”, titelt De Tijd. In plaats van de verwachte groei van ongeveer 0,5%, zoals in het laatste kwartaal van 2015, werd het slechts 0,2%.
  • De inflatie in België bedraagt 2,04%, terwijl die gemiddeld in de Europese Unie slechts 1,39% bedraagt.
  • En tot slot, de hoofdredacteur Matthew Kaminski van de nieuwssite Politico (en voormalig journalist van The Wall Street Journal trouwens) in De Tijd van 30 april: “België is Somalië niet, maar er zit iets grondig scheef.
    Matthew Kaminski
    Matthew Kaminski

    Nergens zag ik een land met zo’n duur, ingewikkeld en fundamenteel inefficiënt overheidsbestel (…) Ik schreef vroeger al hoe Brussel een toevluchtsoord was voor jihadi’s. Ze kunnen zich hier verstoppen, omdat sommige gemeenschappen afgesneden leven van de rest van de samenleving”. Niemand heeft de touwtjes in handen, aldus de geboren Pool, en het veiligheidsbeleid is al helemaal een lachertje: “Ik hoor mensen hier ook geregeld opperen dat je toch niet alle teruggekeerde Syriëgangers kan monitoren. Terwijl dat net wél moet gebeuren.” Voor Kaminski kan er niet de minste twijfel over bestaan dat België een “failed state” is, en hij vergelijkt met voormalige communistische staten: “Welnu, in Brussel bekruipt me soms dat Oost-Europese gevoel. Ik ben hier nooit zeker of mijn belastinggeld goed wordt besteed. In geen enkele stad ter wereld zag ik meer wegenwerken dan in Brussel. Ik herinner me de bushalte destijds voor de deur van onze bureau van The Wall Street Journal. Op een bepaald moment werd die in de lente door een firma 5 meter verplaatst. De volgende lente dook diezelfde firma plots opnieuw op, om de bushalte opnieuw te verplaatsen, naar …de oude plaats. Dat is toch te gek voor woorden?”

  • U vindt dat Kaminski te hard van stapel loopt? Leest u dan a.u.b. dit bericht in HLN van 9 mei: “Een Brusselse rechter weigerde vorige week om een man in de boeien te slaan, al was die net veroordeeld als lid van een terroristische groep en gaf hij eerder toe dat hij in Syrië iemand heeft onthoofd (…) op zijn proces had het federaal parket gevraagd om hem onmiddellijk aan te houden. Maar de rechter achtte dat niet nodig”. Je kan in België beter een teruggekeerde islamitische jihadist zijn, dan een burger die zijn parkeerboete vergeet te betalen, of die een zwemverbod negeert.België is dé ‘failed state’ van Europa! En wij intussen maar aanschuiven in Zaventem, zoals Rik Van Cauwelaert terecht zeer scherp opmerkte.
    Terwijl er wereldwijd hier en daar (vrij prille, ik geef het toe) aanzetten zijn tot economische verbetering, blijft dit land, België achterop hinken. Het sociaaleconomische herstelbeleid is lang niet krachtig genoeg en blijkt zonder fundamentele en diepgaande communautaire wijzigingen niet of slechts heel beperkt te werken. Terwijl het net een hoeksteen van het regeringsbeleid was: de Vlamingen te doen geloven dat een sociaaleconomisch herstelbeleid mogelijk was, zonder de gerechtvaardigde communautaire hervormingen eerst uit te voeren. De les is duidelijk: géén herstelbeleid zonder de twee landen ook daadwerkelijk als twee aparte landen te erkennen en te laten werken! Hoelang nog n.v. België? En dan hebben we het nog niet gehad over het veiligheidsbeleid – zie de woorden van Kaminski – en het migratiebeleid.

(Piet Vannieuwvliet)