Pro Flandria, 19 juni 2021
Beste Dames en Heren, goede vrienden van Pro Flandria,
Beste echtgenote en kinderen van Kurt,
Beste Kurt,
Dit wordt geen muzikaal omlijste poëtische rede zoals een Griekse ode maar een bescheiden laudatio. Dit dankwoord was voor vorig werkjaar bedoeld; een Chinees virus heeft er echter anders over beslist.
Pro Flandria werd in Aalst gesticht op 16 december 2000 en bestaat dus 20 jaar; dat zal in het najaar op gepaste wijze gevierd worden in De Warande te Brussel. We waren in 2000 in Aalst met 12 enthousiastelingen voor de start van Pro Flandria. Willem Van den Berghe was président fondateur en werd als voorzitter opgevolgd door Jan Van Malderen en na hem Gui Celen. En toen zou jij Kurt in 2011 voorzitter worden en dit voor drie jaar. Als getogen Aalstenaar hield ik mijn hart vast en ik verwedde er bijna een ajuin op dat jij, iemand met roots in Dendermonde, het geen drie jaar zoudt volhouden; ik kreeg gelijk want je hield het geen drie jaar vol maar negen jaar.
Nomen est omen: de naam is een voorteken. De naam Kurt is afgeleid van Koen en betekent: onverschrokken, wijs, dapper en bekwaam raadsman en dat blijkt zeker uit de indrukwekkende lijst van sprekers gedurende uw voorzitterschap, Kurt. Jij contacteerde: Bart De Wever, Koen Van Den Heuvel, Johan Van Overtveldt, Lode Vereeck, Kevin Williamson en Anne Arqué, Hendrik Vuye en Veerle Wouters, Nicolas Bouteca, Jan Vanhevel, Gerolf Annemans, Alain Mouton, Peter Dedecker, Louis Verbeke, Bart Maddens, Dave Sinardet, Tinneke Beeckman, Jean-Pierre Rondas, Hans Jansen, Ivan Van De Cloot, Geert Bourgeois, Bart Laeremans, Bart Verhaeghe, Wim Van Rooy, Tom Van Grieken, Peter De Keyzer, Daniel Friberg, Leo Neels, Derk Jan Eppink, Zuhal Demir, Christian Laporte, Matthias Storme, Jo Reynaert, Jacob Van Schoonbeek, Marcel Crok, Puigdemont, Wouter Duyck, Jurgen Ceder, Wouter De Geest en Jan Jambon.
Daarnaast was je de bezieler van meerdere symposia: Havendebat in Antwerpen, Grenzen aan solidariteit in De Warande met Geert Janssens, Derk Jan Eppink, Gerard Bodifée, Paul Cliteur en Hans Verboven, De verborgen onderwijsagenda blootgelegd met promotor Jan Boons, 15 jaar Pro Flandria in De Warande met een uitgelezen schaar aanwezige sprekers op vroegere Pro Flandria-bijeenkomsten en een hoogstaand gesprek, geleid door Jean-Pierre Rondas als moderator, met Bart Verhaeghe, Paul Cliteur, Vincent Reuter en Theodore Dalrymple, gevolgd door een hulde aan Pro Flandria-vriend professor Koenraad De Backere, De energiesector in transitie in de Hallen van KUL, gemodereerd door Guido Camps en Reinhold Tournicourt, Onderwijscolloquium in de zaal Utopia in Aalst met Wouter Duyck, Jan Denys en Koenraad Debackere, Jörg Meuthen (AFD) in De Warande te Brussel, gemodereerd door Jan Van Malderen en de door Pro Flandria georganiseerde maar helaas afgelaste viering van 75 jaar ’t Pallieterke in het Vlaams parlement, waar wij velen moesten weigeren omdat er slechts plaats was voor 300 personen. Voor al deze evenementen hield je de finale regie in handen en verzorgde je een aangepaste inleiding of slotwoord.
Ook voor hen die u beter kennen blijft de beklijvende vraag waar jij, de schalks lachende, tijd en energie bleef halen om Pro Flandria steeds verder op de kaart te zetten en vooral om te blijven bezielen voor een beter Vlaanderen. Een niet bepaald rustig professioneel leven en een gezin met 5 kinderen zijn immers voor velen al een limiet voor een engagement. Jij bevestigde daarenboven samen met Reinhold Tournicourt, Jan Van Malderen en Remi Vermeiren actief het engagement van Pro Flandria in Vives en Pro Vives van de KUL dat van Pro Flandria ook ruime financiële steun kreeg voor hun onderzoek over de Vlaamse ekonomie, de financiering van jonge Vlaamse ondernemingen, een echte decentralisatie van België, een doorlichting van de overheidsfinanciën in Vlaanderen enz.
Je inbreng bij Pro Vives was vanzelfsprekend omdat ondernemen voor u de conditio sine qua non is voor de welvaart en de toekomst van ons volk en daar had je, als voorzitter, blijvend terecht prioritair aandacht voor.
Wij onthouden uiteraard ook je gesmaakte overzichten over de recente politieke actualiteit, die je bij de inleiding van onze samenkomsten steeds met pit en humor, helder en ad rem en met de ondertussen legendarisch geworden lach en vooral de beklijvende vraagzin ‘wist gij?’, steeds raak hebt verwoord.
Geachte toehoorders,
Wist gij dat Kurt, als voorzitter van Pro Flandria, een gewaardeerd spreker was op menige bijeenkomst en dit tot in de verste uithoeken van Vlaanderen?
Wist gij dat Kurt, als voorzitter en zoals de opdrachtverklaring van Pro Flandria voorschrijft, niet aan partijpolitiek deed maar enkel en alleen achter de klassieke schermen wel aan politiek deed met partijen?
Wist gij dat Kurt actief lid was van KVHV Leuven?
Gij wist natuurlijk dat zijn drijfveer was: het verbinden van mensen die een bijdrage willen of kunnen leveren aan een zelfstandig Vlaanderen en dit misschien ook enigszins gedreven door mijn motto: ‘Cetero censeo Belgicam esse delendam: overigens ben ik de mening toegedaan dat België moet vernietigd worden’. België schaadt immers niet alleen onze welvaart maar nu ook onze gezondheid.
Gij wist natuurlijk ook dat Kurt zorgde voor zijn opvolging als voorzitter en dat hij met volle vertrouwen de fakkel doorgaf aan John Dejaeger zodat hij nu meer tijd kan besteden aan zijn groot project ‘Vlaamse Beweging 2 punt 0.’ dat een zakelijke en pragmatische koepel wil zijn voor alle Vlaamse organisaties die zich inzetten voor Vlaamse autonomie. Cicero zei: ‘Als je macht wilt breekt er een tijd aan waarin je die moet grijpen’. Kurt, wij duimen voor je project ‘Vlaanderen 2.0’.
Kurt, er is iets dat wij met zekerheid weten, en dat is dat je engagement ondenkbaar was zonder de steun die jij thuis kreeg en vooral die van uw echtgenote, die ook een gewaardeerde gastvrouw was bij menige vergadering ten huize.
Ik hoop namens alle PF leden en tot spijt van politiek correcte Vlaamse en andere belgicisten dat je nog vele jaren bij Pro Flandria actief blijft in de noodzakelijke wedloop naar een zelfstandig Vlaanderen.
Dit is een dankwoord, Kurt en zeker geen afscheid; ik eindig met een tekst van de Griekse fabeldichter Aesopos en het gedicht ‘Dit is geen afscheid vrienden ‘ van Antoon Van Wilderode
Aesopos schreef:
Een vader wiens zonen voortdurend ruzie maakten, besloot hun een praktische illustratie te geven van het kwaad dat door onenigheid veroorzaakt wordt. Hij overhandigde ieder een bundel stokken en gaf hun de opdracht die te breken. Al probeerde iedere zoon uit alle macht, geen van hen slaagde erin. Daarop maakte de vader de stokken los en gaf er een aan elke zoon. Ze braken de stokken gemakkelijk doormidden. Hij zei: “Zonen, als jullie allemaal hetzelfde doel hebben en met elkaar samenwerken, dan zullen jullie net als deze bundel stokken zijn en jullie vijanden kunnen weerstaan. Maar als er verdeeldheid onder jullie heerst, dan zullen jullie net zo gemakkelijk als deze stokken gebroken worden’.
Van Wilderode schreef:
Dit is geen afscheid, vrienden,
géén rustig huistoe gaan:
een front van boosgezinde
verbitterde verblinden
bedreigt ons voortbestaan.
Als zij ons mak bevinden
gaat Vlaanderen er aan,
maar als wij ons verbinden
tot wéérbaar eensgezinden
dan is hun rijk gedaan.
Dan zult gij, mannen vrouwen
die naar de toekomst leeft
een huis voor morgen bouwen,
dit godeland behouden
dat ons zijn adem geeft
zolang de leeuw kan klauwen
zolang hij tanden heeft.
Geert Goubert