Pro Flandria belicht de mythe van de solidariteit tussen Zuid en Noord

De financiële en fiscale transfers van Wallonië naar Vlaanderen in de negentiende eeuw, waarop Wallonië zich beroept om de huidige transfers in omgekeerde richting te verantwoorden, zijn een hardnekkige uit de lucht gegrepen mythe. Dat beklemtoont prof. em. dr. Juul Hannes in zijn boek ‘De mythe van de omgekeerde transfers’ uit 2007, waarvan Doorbraak zopas een met drie commentaren uitgebreide heruitgave uitbracht. In zijn voorwoord stelt gewezen Trends-hoofdredacteur Frans Crols dat volgens wijlen Juul Hannes België zelfs ophoudt te bestaan zodra Wallonië één cent moet afdragen aan Vlaanderen. De auteur ziet een onafgebroken stroom van Vlaams belastinggeld naar het zuiden sinds 1830.

---

De 11 Juli Boodschap van Voorzitter John Dejaeger

Gegeven op het Colloquium rond Noord-Zuid Transfers, georganiseerd door Pro Flandria op 7 juli in Affligem

Voor democratie! Voor Vlaanderen!

Beste Vlaamse vrienden,

In de aanloop naar onze Vlaamse feestdag op 11 Juli willen we de gelegenheid van dit colloquium niet laten voorbij gaan om te benadrukken dat de mythe van de omgekeerde transfers én de echte transfers waartoe Vlaanderen verplicht wordt duidelijk aantonen dat het falend beleid in dit land, in Wallonië en in Brussel enkel overeind wordt gehouden door de slaafse houding van Vlaanderen.

Hoe is het mogelijk dat een regio als Vlaanderen die tot de meest solidaire ter wereld behoort steevast door vele nota bene ontvangers van die transfers minachtend wordt neergezet als grotendeels racistisch of een verzameling van centen nationalisten? Hoe is het mogelijk dat Franstalige inwijkelingen in St Genesius Rode en andere Vlaamse randgemeenten rond Brussel na decennia nog steeds geen Nederlands wensen te spreken terwijl het beheersen van de lokale bestuurstaal toch een vereiste is die we terecht verlangen van iedereen? Hoe is het mogelijk dat de taalwetgeving in Brussel reeds jaren lang flagrant wordt geschonden zonder enige corrigerende reactie? Hoe is het mogelijk dat Vlaanderen reeds decennia centrum rechts stemt en federaal meestal door links wordt bestuurd? Hoe komt het dat de roep en de stem van bijna één miljoen Vlamingen systematisch wordt uitgesloten? Hoe komt het dat deelname aan het federale bestuur voor rechtgeaarde Vlamingen telkens uitmondt in compromitterend immobilisme, tegenkanting en frustratie?

We kennen het antwoord: een schrijnend gebrek aan democratie. Het democratisch deficit in dit land is hallucinant. Vlaanderen is een democratie. Wallonië een andere. Met quasi volledig gescheiden partijen. En toch moet tegen beter weten in water en vuur verzoend worden in een federaal gouvernement dat niemand kan bevredigen maar dat wel nodig is om de Belgische structuren in stand te houden en de transfers te garanderen. En zo zien we dan een Vivaldi coalitie met kleine partijtjes uit Vlaanderen en met haast virtuele ministers wiens legitimiteit botst met hun electoraal pluimgewicht.

Diegenen die de transfers willen neutraliseren door ze onder te dompelen in de zogenaamde interpersoonlijke solidariteit in dit land en er op wijzen dat er ook verschillen zijn binnen Vlaanderen tussen bijvoorbeeld West Vlaanderen en Limburg gaan heel kort door de bocht en vergeten dat solidariteit alleen kan gedijen in een democratie, in één beslissingsruimte en niet vanuit een andere democratie kan worden opgelegd.

Het met de woorden van de gouverneur van de Nationale Bank haast communistisch bestuurde Wallonië kan vandaag enkel overleven door de massale solidariteit van uit Vlaanderen én door het opstapelen van een enorme federale overheidsschuld. De jaarlijkse transfers bedragen circa 7 miljard euro. Reken daarbij de staatsschuld van meer dan 400 miljard euro die over de laatste decennia voornamelijk omwille van het sterk behoeftige Wallonië werd opgebouwd evenals de jaarlijkse intresten op die staatsschuld die vandaag met bijna 10 miljard euro per jaar nog aan de lage kant zijn en we komen tot een enorm structureel tekort aan Franstalige zijde. Deze cijfers illustreren een onhoudbare toestand, een economische catastrofe en het failliet van dit land. Vlaanderen dreigt verder meegezogen te worden in dit uitzichtloze moeras van structurele tekorten. Als we dit op zijn beloop laten zal Vlaanderen eindigen waar Wallonië nu staat. En zal Wallonië één van de armste regio’s in de EU blijven.

We weten waar communisme toe leidt. We weten waar een te weinig gecontroleerde overheid toe leidt. Zulke overheid kan enkel overleven door uitbuiting van de eigen bevolking en subsidies van derden. Elke ondemocratische, dictatoriale overheid kan slechts aan de macht blijven door iedereen te vervolgen die niet in hun heilig systeem gelooft en door het aan banden leggen van de persvrijheid en van de vrije meningsuiting. Een voorbeeld: Een recent rapport van de NGO “Reporters zonder Grenzen“ plaatste China in dat verband bijna laatste, op plaats 177 van 180 landen, in het gezelschap van Noord Korea. En dan maar klagen in de media over Oost Europese toestanden zonder enige verwijzing naar China ?

Zijn de media in dit landje trouwens goed geplaatst om veel kritiek uit te oefenen? Is de pers en mening vrijheid hier dan zo voorbeeldig? De main stream media behoren toe aan een paar kapitaalkrachtige groepen met aandeelhouders die blijkbaar niet wakker liggen van het democratische deficit en van de transfers. De meeste journalisten vertoeven in de comfort zone van hun politiek correcte ‘pensée unique‘. En dan maar treuren dat de Vlaming polariseert? Kan het ook anders wanneer vele journalisten die de katholieke kerk jarenlang hebben bestreden vandaag systematisch wegkijken wanneer de islam invloed wil uitoefenen in het publieke domein? Nog een voorbeeld: Kan men zich voorstellen dat een viroloog met rechtse sympathieën maandenlang alle media zou kunnen teisteren met deels wetenschappelijke maar ook deels politiek gekleurde commentaar? We kennen het antwoord. Voor een linkse viroloog was dat blijkbaar geen probleem. Dat is dan wel vrije meningsuiting. Een rechtse viroloog zou wellicht snel uitgesloten worden op verdenking van het aanzetten tot haat.

Beste Vrienden,

Het is aan ons om de democratie te herstellen! Het is aan ons om het onevenwicht tussen de federale overheid enerzijds en de Vlaamse samenleving anderzijds recht te zetten. Zonder volwaardige democratie is geen duurzame welvaart mogelijk. Net daarom is België een land zonder meerwaarde en voor zijn burgers waardeloos.

Met deze boodschap, met cijfers en data in de hand en met een uitgekiende en breed uitgesmeerde communicatie moet het mogelijk zijn ons draagvlak te vergroten om in 2024 te scoren met een meerderheid in Vlaanderen die dit Belgisch gedoe niet meer slikt en opkomt voor het einde van onze verknechting. We keren ons niet tegen de Franstaligen; we keren ons niet tegen personen die gebruik maken van bestaande systemen; we keren ons tegen de systemen zelf; tegen de structuren, de partijen, de organisaties en het Belgische kader die dit tegen beter weten in blijven in stand houden.

Beste Vlaamse vrienden,

Het is aan ons om er voor te zorgen dat het in 2024 niet om de zoveelste kramakkelige staatshervorming zal gaan maar wel om het vormen van een staat!

Samen voor democratie! Samen voor Vlaanderen!

John Dejaeger

Voorzitter Pro Flandria

7 juli 2021 – Affligem