Geachte dames en heren,
Beste Pro Flandria leden en sympathisanten,
Beste Vlaamse vrienden,
Beste wensen voor 2024!
En een blik op onze volgende Pro Flandria activiteiten!
Beste leden, vrienden en sympathisanten van Pro Flandria,
Bij het begin van 2024 wenst het PF bestuur u allen het allerbeste toe: voorspoed, geluk, vrede en vooral een goede gezondheid! We beseffen maar al te goed hoe belangrijk een goede gezondheid is voor onszelf en voor onze familie en vriendenkring. En dat geldt niet alleen voor wie al wat jaren op de teller heeft maar helaas ook veel te vaak voor jongere mensen. Hopelijk blijven we in 2024 gespaard van grote tegenslagen en kunnen we met vereende krachten ijveren voor een betere toekomst voor Vlaanderen!
Er staat dit jaar immers heel veel te gebeuren in binnen – en buitenland.
Als Pro Flandria focussen we voornamelijk op Vlaanderen en wensen we dat Vlaanderen dit jaar eindelijk grote stappen kan zetten naar autonomie en zelfstandigheid.
Een democratisch en zelfstandig Vlaanderen is immers de beste garantie voor duurzame welvaart. Ten overvloede kunnen we blijven herhalen dat dit land geen democratie is, dat Vlaanderen vandaag mede geregeerd wordt door Franstalige partijen die zich niet presenteren aan de Vlaamse kiezer en dat deze gewrongen situatie de hoofdreden is voor de uitzichtloze budgettaire toestand. In geen enkele democratie die naam waardig wordt geregeerd tegen de wil van de meerderheid van de bevolking. Het is de hoogste tijd dat daaraan paal en perk wordt gesteld. Democratie betekent letterlijk dat de macht toebehoort aan het volk.
Vlaanderen is een natie met een eigen taal, een eigen cultuur, een eigen identiteit gestoeld op waarden en normen uit de christelijk humanistische overlevering. In dat Vlaanderen is er zeker plaats voor een gecontroleerde migratie. Niet voor een ongebreidelde instroom. Wel voor selectiviteit, voor mensen die naar hier komen omdat ze op de vlucht zijn en het hier beter is dan waar ze vandaan komen. We lazen het onlangs gevat: men kan echter niet hier zijn en toch ginder willen blijven in taal, cultuur, godsdienst en gewoonten. Er is dus heel wat werk aan de winkel voor wie migreert maar ook voor wie ons hier bestuurt. Waarom tolereren we getto’s in onze steden terwijl we beseffen dat net die segregatie elke integratie verhindert ? Waarom geen strengere verplichtingen aan het verkrijgen van allerlei sociale uitkeringen?
Naast het migratiebeleid zal ook de precaire toestand van de overheidsfinanciën in dit land, met zijn weinig benijdenswaardige positie van slechtste leerling van de EU klas, met zijn enorm begrotingstekort en zijn zeer hoge staatsschuld ondanks de hoge belastingen, zeker wegen op de verkiezingen van juni. De betaalbaarheid van pensioenen, ziekte en invaliditeitsuitkeringen en allerlei andere uitgaven staat immers op het spel en dat is cruciaal voor de portemonnee van elke burger.
De zogenaamde kwaliteitsmedia zullen er opnieuw alles aan doen om deze thema’s te minimaliseren. Vanuit hun morele verhevenheid zijn open grenzen vanzelfsprekend en is alles wat naar Vlaanderen verwijst oubollig en bekrompen. De olifanten in de kamer, het democratische en economische deficit in dit land, zullen in de aanloop naar de verkiezingen wellicht weinig aandacht krijgen van de “progressief “ groen linkse redacties die vooral tot zichzelf spreken over een multiculturele samenleving die in de realiteit niet bestaat en die zich gemachtigd voelen om feiten en meningen uit te sluiten of te negeren.
Dat gebrek aan journalistieke objectiviteit en aan vrijheid van meningsuiting keert echter als een boemerang terug. We lazen het in The Economist van 16/12 “When The New York Times lost its way”. Er is immers een moreel en psychologisch aspect aan degelijke berichtgeving: men moet niet continu beweren dat men alles weet en dat men over alles gelijk heeft, men moet met andere woorden niet staan liegen. Die fundamentele eerlijkheid is vitaal voor lezers en kijkers die graag hun eigen mening vormen. Zij voelen aan wanneer het redacties aan kwaliteit en moed ontbreekt om uit de eigen bubbel te treden en niet te ageren als propagandisten. Zij vertrouwen het dan niet meer en schakelen over naar andere bronnen zoals de sociale media.
De mainstream media hier te lande hebben hun Vlaamse reflex ingeruild voor een warrig ”woke“ narratief. Door hun propaganda voor open grenzen, klimaathysterie, Europese regelmanie en tegen alles wat te Vlaams klinkt oogsten ze echter net het omgekeerde van wat ze nastreven. Mede door hun laksheid om de echte problemen aan te kaarten groeit het protest, stemmen vandaag circa 50% van de Vlamingen Vlaams Nationaal en is het draagvlak voor migratie en voor de EU en zijn kostelijke klimaatambities kleiner dan ooit.
De inzet van de verkiezingen in juni is bijzonder groot. Het gaat om de ontvoogding van Vlaanderen, om de bevrijding uit het Belgische systeem dat niet in staat is om Vlaanderen én Wallonië mee te nemen in de vaart der volkeren. Zonder eigen autonomie, zonder financiële responsabilisering zullen Wallonië en Vlaanderen verder afglijden naar minder welvaart en naar minder welzijn. Het geld is op. De keuze is aan ons!
Doen we dan alles wat we zelf doen beter? Dat ligt aan ons. Dan is het volledig aan het zelfstandige Vlaanderen om de sociaal economische en financiële hefbomen zelf te bedienen. Om de arbeidsmarkt en het gezondheidssysteem te moderniseren. Om te zorgen voor een coherente en betaalbare energie voorziening. Om de overheden efficiënter te maken en het overheidsbeslag te reduceren. Maar ook om te zorgen voor betere kwaliteit en echte vrijheid van onderwijs zonder neerwaartse nivellering. Om te zorgen voor de opwaardering van scholen en leraren, desnoods buiten de beklemmende koepels. Om te zorgen voor een pragmatische aanpak die het evenwicht bewaart tussen economie, industrie en natuur. En als dat beleid dan niet goed functioneert hebben we in Vlaanderen zelf de keuze om via de stembus andere en betere bestuurders te kiezen.
Pro Flandria is er voor en door zijn leden; hoe meer leden hoe groter ons draagvlak en hoe meer mensen we met cijfers en data kunnen overtuigen dat het eindelijk anders moet!
Bij deze dan ook opnieuw een warme oproep om aan te sluiten bij onze netwerkorganisatie van ondernemers en academici!
Een overzicht van de komende activiteiten:
Omdat we de afgelopen jaren heel wat nieuwe leden mochten begroeten en onze PF familie wat uit zijn voegen barst waardoor onze leden minder gemakkelijk kennis kunnen maken op onze ledenvergaderingen organiseren we een extra PF netwerkevent op maandag 5 februari 2024 om 19u in Biznis hotel te Lokeren. Zonder spreker met als bedoeling mekaar die avond aan wisselende tafels beter te leren kennen. Deze activiteit is dan ook strikt voorbehouden aan onze leden aan wie we 30 euro vragen als bijdrage. We wensen mekaar die avond uiteraard nog het allerbeste voor 2024 met een natje en een droogje. Onze leden ontvangen binnenkort een uitnodiging met link om in te schrijven. Gezien de opstelling aan wisselende tafels zijn we verplicht het aantal deelnemers te beperken. Snel inschrijven is de boodschap.
Op zaterdag 16 maart 2024 vergaderen we opnieuw om 10u in De Jachthoorn te Kontich met Prof Koenraad Debackere als spreker. Het belooft een bijzonder interessante ledenvergadering te worden rond het thema: “Meritocratie versus Mediocratie” gebracht door een erudiet spreker, een ondernemer, Professor aan de KU Leuven, gedelegeerd bestuurder van KU Leuven -LRD en Voorzitter van KBC die als geen ander de polsslag voelt van ons economisch en sociaal weefsel .
Op zaterdag 15 juni 2024, amper een week na de verkiezingen, vergaderen we opnieuw om 10u in De Jachthoorn en laten we ons licht schijnen over de actuele economische en financiële toestand in dit land en hoe die grote uitdagingen na 9/6 best kunnen worden aangepakt. Twee sprekers, Ivan Van de Cloot, CEO van de Stichting Merito – Vlaanderen in Europa – en Pascal Paepen, Beursexpert en Professor aan de KU Leuven en aan de Thomas More Hogeschool staan garant voor gefundeerde inzichten en een beklijvende vergadering.
Op woensdag 3 juli 2024 om 19u houden we in de aanloop naar 11 Juli opnieuw ons traditioneel publiek colloquium dat dan, één maand na de verkiezingen, volledig gewijd zal zijn aan de stembusgang en de gevolgen voor de regeringsvorming en dit met een paneldebat tussen gezaghebbende politieke en economische commentatoren.
U merkt het. Er staat dit jaar heel wat te gebeuren! Dit alles is enkel mogelijk dank zij uw niet aflatende steun die het PF bestuur motiveert om in 2024 nog een tandje bij te steken…voor Vlaanderen!
In de tussentijd vindt u in deze Tijdingen opnieuw enkele lezenswaardige bijdragen. Met dank aan de auteurs!
Met vriendelijke, Vlaamse groeten en graag tot binnenkort,
John Dejaeger, voorzitter Pro Flandria.