Geachte dames en heren,
Beste Pro Flandria leden en sympathisanten,
Beste Vlaamse vrienden,
De verkiezingsmarathon is eindelijk achter de rug. Ook op lokaal vlak heeft de kiezer zijn stemrecht kunnen uitoefenen en zijn er reeds vele coalities gevormd. Dat het “cordon sanitaire“ daarbij hier en daar eindelijk sneuvelt is een overwinning voor de democratie. Elke partij is uiteraard vrij om al dan niet met een bepaalde partij in coalitie te gaan. Maar het systematisch negeren van een grote groep kiezers draagt enkel bij tot verdere frustratie en polarisatie. Het uitoefenen van bestuursfuncties komt uiteraard met zin voor verantwoordelijkheid en met bereidheid tot consensus. Waarbij de regelmatige deelname aan het beleid van alle partijen die een goede score haalden vanzelfsprekend zou moeten zijn evenals het af en toe wisselen van coalities. Beide elementen zijn belangrijk voor het democratisch draagvlak.
Op gemeentelijk vlak kan men er niet omheen dat degelijk besturen meestal loont en dat er minder ideologisch gestemd wordt. Taaltoestanden in en rond Brussel en de ongecontroleerde migratie in meerdere steden en gemeenten spelen zeker een belangrijke rol maar ook de kennis en de kunde van de mandatarissen. Het valt op dat sommige partijen die federaal en Vlaams degelijk scoren op gemeentelijk vlak diezelfde lijn moeilijker kunnen doortrekken. Lokale verankering komt niet van vandaag op morgen maar is het gevolg van een degelijke personeelspolitiek met selectie en opleiding van bestuurders in spe. Waarbij het geen gemakkelijke maar toch een noodzakelijke opgave is om personen met grote inzet voor de partij maar met minder bestuurlijke competenties toch niet in te schakelen in uitvoerende mandaten.
Wat op gemeentelijk vlak relevant is speelt ook federaal en op Vlaamse niveau. We kennen allemaal wel excellenties die hun sporen binnen diverse bewegingen en organisaties met hard werken en groot engagement verdiend hebben maar als bestuurder geen al te grote indruk nalieten.
Na de match is voor de match. Ook bij verkiezingen. Met bezinning, introspectie, innovatie en degelijk personeelsmanagement kan men vandaag zaaien en binnen enkele jaren oogsten.
Nu de Vlaamse regering werd gevormd zijn alle ogen gericht op het federale niveau. Een niveau dat uitblinkt door kunstmatigheid, inefficiëntie en stilstand.
Organisaties zoals B Plus zijn er als de kippen bij om te beweren dat de verkiezingen in Vlaanderen en in Wallonië gelijklopend zijn verlopen en een verdere staats(her)vorming dus niet nodig is. Zij dwalen. Met welk democratisch recht eigenen partijen die in Vlaanderen niet verkozen zijn zich toe om toch te beslissen over materies die alle Vlamingen aanbelangen zoals bijvoorbeeld de belastingen op hun inkomsten en de invulling van hun sociale zekerheid? De enige Plus die in B telt is voor de Franstalige partijen en is financieel van aard door het behoud van de zeggenschap over de geldstromen uit Vlaanderen. Zelf verantwoordelijkheid opnemen voor inkomsten en uitgaven behoort niet tot hun vade mecum. Ondanks de penibele en schrijnende economische toestand in Wallonië en in Brussel voelen zij zich nog steeds moreel en cultureel superieur , hebben zij lak aan financiële responsabilisering en vinden zij het vanzelfsprekend dat de Vlamingen hun rekeningen blijven betalen.
Er zijn echter grenzen aan het economisch en het democratisch deficit. Er zijn grenzen wanneer een opgelegde solidariteit leidt tot profitariaat. Er zijn grenzen wanneer een al te naïeve gastvrijheid leidt tot het bewust onderuit halen van onze westerse normen en waarden. Er zijn grenzen wanneer personen in de Vlaamse Rand er al decennia wonen en pertinent blijven weigeren om Nederlands te leren en te praten.
Die grenzen en de nood aan gemeenschapsvorming en democratisch zelfbestuur vormen meteen het thema van onze volgende ledenvergadering op zaterdag 7 december 2024.
Prof. Mark Elchardus, auteur van “Reset“ en “Over Grenzen“ zal het hebben over identiteit en gemeenschapsvorming; de jonge jurist Quinten Jacobs zal daar verder op borduren en ons de wegen tonen naar responsabilisering en Vlaamse autonomie.
Onze leden ontvangen kortelings een uitnodiging en kunnen steeds vrienden en sympathisanten mee uitnodigen!
In deze Tijdingen bieden we u opnieuw een waaier aan interessante artikels onder meer over het belang van het Nederlands in het onderwijs, over de grote uitdagingen en de misleidende informatie rond de energietransitie, over de penibele politieke toestand in Brussel en over Vlaanderen en zijn groot buitenland.
Alvast veel leesplezier en heel graag tot binnenkort!
John Dejaeger, voorzitter Pro Flandria.
Op 14 september sprak Bart Van Malderen voor Pro Flandria
Dhr. Van Malderen werd ingeleid door Hugo Van Geet:
“Het is mij een genoegen en eer aan jullie een van de iconen van het Vlaamse bedrijfsleven te mogen voorstellen, de heer Bart Van Malderen.
Ik ben inderdaad een bevoorrechte getuige van zijn ondernemerschap, gedurende meerdere decennia reeds, vroeger als bedrijfsrevisor en fiscalist, nu nog als een van zijn klankborden en intimus.
Bart is, dat mag gerust worden gesteld, een oer-ondernemer, geen speculant, geen opportunistische investeerder. Hij geniet in de sector van luiers en incontinentie producten een nummer 1 status in de westerse wereld, hij wordt dan soms ook ‘mister hygiene’ genoemd. “
De Energietransitie en enkele daarvan afgeleide Effecten
Guido Camps
De energietransitie is een van de grootste uitdagingen van onze tijd. Waarom is deze transitie zo urgent? Wat betekent het voor onze planeet, onze economie en onze toekomst? Dit artikel duikt in de cruciale rol van CO2, het broeikaseffect en de onvermijdelijke kosten van de overstap naar fossielvrije energie. Van de stijgende ppm-waarden tot de torenhoge investeringen die nodig zijn om de opwarming te beperken, dit stuk biedt inzichten in waarom deze verschuiving onmisbaar is. Ontdek waarom de wereld voor een keerpunt staat en welke oplossingen er mogelijk zijn.
Het punt van onbestuurbaarheid lijkt bereikt in het Brusselse Gewest
Jan Wostyn
Het was al maanden duidelijk dat er geen Brusselse regering zou komen voor de lokale verkiezingen van 13 oktober. Het Brusselse Gewestniveau en gemeen- telijke niveau zijn veel te nauw met elkaar verstren- geld om die volledig los van elkaar te zien. De hoop was dat de stembusuitslag van 13 oktober alles in een stroomversnelling zou brengen, zodat er eindelijk ook in Brussel een regering zou kunnen gevormd worden. Dat bleek op 14 oktober helaas ijdele hoop. De situatie is zo mogelijk nog complexer geworden wat de roep voor een hervorming van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest steeds luider zal doen weerklinken.
Boekvoorstelling Klein Vlaanderen, Groot Buitenland van Axel Buyse
In Klein Vlaanderen Groot buitenland biedt Axel Buyse een verhelderend en diepgaand perspectief op de relatie tussen Vlaanderen en de buitenwereld. Buyse, die als Vlaams diplomaat en voormalig journalist veel ervaring heeft met internationale betrekkingen, neemt de lezer mee op een reis door de diplomatieke, economische en culturele geschiedenis van Vlaanderen. Het boek werpt licht op hoe Vlaanderen zich profileert en functioneert op het wereldtoneel, ondanks zijn beperkte geografische omvang.
Kernpunten van het boek
- Vlaamse identiteit in de wereld
Buyse verkent in zijn boek hoe Vlaanderen, als deelstaat binnen België, zijn eigen identiteit en plaats heeft proberen te vinden in de internationale gemeenschap. Hij bespreekt de spanning tussen het regionale en het internationale, waarbij Vlaanderen soms een strijd voert om zich te onderscheiden van België als geheel. De vraag hoe Vlaanderen kan concurreren met grotere landen op het gebied van handel, cultuur en diplomatie is een terugkerend thema. - De rol van diplomatie
Een groot deel van het boek is gewijd aan de diplomatieke relaties van Vlaanderen. Buyse legt uit hoe Vlaanderen, op basis van zijn eigen bevoegdheden binnen Belgie, een eigen buitenlands beleid heeft ontwikkeld, aanvankelijk vooral op het gebied van cultuur en onderwijs, maar intussen zeker op economisch, infrastructureel en handelsvlak. Vlaanderen is bijvoorbeeld zeer actief in internationale handelsbetrekkingen en samenwerking op regionaal niveau binnen de Europese Unie. - Historische wortels en culturele invloeden
Buyse biedt ook een historisch overzicht van hoe Vlaanderen door de eeuwen heen in contact stond met de buitenwereld. Hij onderzoekt de rol van Vlaanderen tijdens belangrijke historische gebeurtenissen, zoals de Opstand der Nederlanden, en de invloed van grote buitenlandse machten op de regio. Daarnaast wordt er aandacht besteed aan de culturele uitwisseling met landen zoals Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. - Vlaanderen en Europa
Een belangrijk thema in het boek is de verhouding tussen Vlaanderen en de Europese Unie. Buyse bespreekt de rol die de EU speelt in het versterken van regionale autonomie en de manier waarop Vlaanderen hierin kansen ziet om zichzelf op de Europese kaart te zetten. Tegelijkertijd gaat hij in op de spanningen die ontstaan binnen België tussen de verschillende gemeenschappen, vooral in relatie tot de Europese integratie. - Economische en culturele samenwerking
Buyse besteedt veel aandacht aan de manier waarop Vlaanderen zich economisch en cultureel positioneert in het buitenland. Vlaanderen heeft een sterke exportgerichte economie, en Buyse toont aan hoe Vlaamse bedrijven, vaak in samenwerking met buitenlandse partners, internationale markten veroveren. Ook op het gebied van cultuur probeert Vlaanderen zichzelf te profileren, met Vlaamse kunstenaars en auteurs die wereldwijd naam maken.
Schrijfstijl en opbouw
Axel Buyse schrijft op een toegankelijke en onderhoudende manier, waarbij hij gebruik maakt van zijn ervaring als diplomaat om de lezer inzicht te geven in de vaak complexe wereld van internationale betrekkingen. Het boek bevat veel anekdotes en persoonlijke ervaringen, wat het verhaal levendig maakt. Tegelijkertijd is het goed onderbouwd met feiten en historische analyses, waardoor het een evenwichtige mix biedt van academische diepgang en leesbaarheid.
Conclusie
Klein Vlaanderen Groot buitenland is een boeiend en informatief boek dat de unieke positie van Vlaanderen in de wereld belicht. Axel Buyse slaagt erin om de internationale betrekkingen van Vlaanderen op een heldere en interessante manier uit te leggen, en biedt zowel historische context als actuele analyses. Het boek is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in de geopolitieke positie van Vlaanderen, Europese integratie en regionale diplomatie.
De keuze na 9 juni: België uitkleden of de duimschroeven aandraaien
Quinten Jacobs
Uit de doorrekening van partijprogramma’s blijkt eens te meer hoe moeilijk het is de federale begroting vlot te trekken. De voornaamste oorzaak is niet politiek, maar institutioneel: de federale overheid is structureel ondergefinancierd. En dat is vooral slecht nieuws voor de Franstalige partijen.
Het Belang van het Nederlands in het onderwijs
Wouter Duyck, een Vlaamse cognitief psycholoog en hoogleraar aan de Universiteit Gent, staat bekend om zijn uitgesproken mening over het belang van de Nederlandse taal in het onderwijs. Hij benadrukt dat een sterke beheersing van het Nederlands essentieel is voor schoolsucces en sociale gelijkheid in Vlaanderen en andere Nederlandstalige gebieden. Hier zijn enkele van zijn kernideeën en argumenten met betrekking tot het belang van het Nederlands in het onderwijs:
- Taal als basis voor kennisverwerving
Duyck stelt dat taalvaardigheid een fundamentele rol speelt in het leerproces, omdat vrijwel alle leerstof – van wiskunde tot geschiedenis – via taal wordt overgebracht. Een onvoldoende beheersing van de onderwijstaal leidt direct tot leerproblemen. Studenten die het Nederlands niet goed beheersen, hebben meer moeite om teksten te begrijpen, problemen op te lossen en examens succesvol af te ronden. - Sociale gelijkheid en kansenongelijkheid
Volgens Duyck is de taalachterstand die sommige leerlingen – vooral kinderen met een migratieachtergrond – hebben, een belangrijke oorzaak van de onderwijskloof in Vlaanderen. Hij ziet de beheersing van het Nederlands als een sleutel tot sociale mobiliteit. Kinderen die thuis geen Nederlands spreken, beginnen vaak met een achterstand op school, wat hun kansen op succes beperkt. Duyck pleit er daarom voor om Nederlands zo vroeg en intensief mogelijk te onderwijzen om deze ongelijkheid te verkleinen. - Belang van een sterke onderwijstaal voor academische prestaties
Duyck beklemtoont dat een goede beheersing van het Nederlands niet alleen cruciaal is voor het basisonderwijs, maar ook voor het hoger onderwijs. Studenten die niet goed in staat zijn om complexe teksten te lezen en begrijpen, zullen meer moeite hebben om succesvol te zijn in academische opleidingen. Hij verwijst daarbij naar studies die aantonen dat taalvaardigheid sterk gecorreleerd is met academische prestaties. - Verengelsing van het onderwijs
Duyck is kritisch over de toenemende invloed van het Engels in het hoger onderwijs, vooral in Vlaanderen. Hoewel hij erkent dat Engels als internationale wetenschaps- en communicatietaal belangrijk is, waarschuwt hij voor een volledige verengelsing van de universiteiten. Dit kan de drempel voor Nederlandstalige studenten verhogen en de toegang tot hoger onderwijs beperken voor jongeren die minder vertrouwd zijn met het Engels. Hij wijst erop dat dit uiteindelijk kan leiden tot meer ongelijkheid in het onderwijs. - Nederlands als cultuur- en identiteitsdrager
Naast het praktische belang van de Nederlandse taal voor het onderwijs, benadrukt Duyck ook het culturele belang van het behoud van het Nederlands als instructietaal. Hij vindt dat de taal bijdraagt aan de Vlaamse identiteit en cultuur, en dat het verwaarlozen van de moedertaal zou leiden tot een verlies van culturele eigenheid. - Beleid en onderwijspraktijk
Wouter Duyck is voorstander van strikte taalmaatregelen in het onderwijs, zoals het verplichten van Nederlandse taaltoetsen bij de overgang naar het hoger onderwijs en extra taallessen voor kinderen die niet voldoende Nederlands spreken. Hij pleit voor gerichte interventies om taalachterstand vroeg aan te pakken, bijvoorbeeld door meer nadruk te leggen op taalonderwijs in de vroege kinderjaren en door middel van naschoolse programma’s die kinderen met een achterstand extra ondersteuning bieden.
Conclusie
Voor Wouter Duyck is de beheersing van het Nederlands de basis van een succesvol onderwijssysteem in Vlaanderen. Hij beschouwt de taal niet alleen als een middel voor kennisoverdracht, maar ook als een instrument om sociale ongelijkheid te bestrijden en om ervoor te zorgen dat alle kinderen, ongeacht hun achtergrond, gelijke kansen krijgen in het onderwijs. Zijn standpunten zijn een pleidooi voor een sterk en kwalitatief taalbeleid in het onderwijs, waarin het Nederlands een centrale plaats inneemt.
Boekbespreking: De Leraar van Paul Kirschner en Tine Hoof
Het boek De Leraar van Paul Kirschner en Tine Hoof biedt een diepgaande en goed onderbouwde analyse van het beroep van leraar en de vele uitdagingen en verantwoordelijkheden die daarmee gepaard gaan. Het centrale thema van het boek is de cruciale rol die de leraar speelt in het onderwijsproces, en hoe deze rol zich verhoudt tot onderwijskundige theorieën, psychologische inzichten en praktijkervaringen.
Kernpunten van het boek:
- De rol van de leraar als vakexpert en opvoeder: Kirschner en Hoof benadrukken dat een goede leraar niet alleen een grondige vakinhoudelijke kennis moet hebben, maar ook een pedagogisch-didactische bagage. Ze geven aan dat leraren veel meer zijn dan kennisoverdragers; ze begeleiden leerlingen ook in hun persoonlijke ontwikkeling.
- Evidence-informed onderwijs: Het boek legt sterk de nadruk op het belang van evidence-informed onderwijs. Kirschner, zelf onderwijsonderzoeker, pleit voor het gebruik van wetenschappelijk onderbouwde methoden en technieken in de klas. Hij haalt talrijke onderzoeken aan om te illustreren hoe bepaalde didactische keuzes wel of niet bijdragen aan effectief leren.
- De balans tussen autonomie en structuur: Een ander centraal thema is de balans die een leraar moet vinden tussen het geven van autonomie aan leerlingen en het bieden van structuur. Kirschner en Hoof argumenteren dat leraren vaak in de verleiding komen om leerlingen te veel vrijheid te geven, maar dat dit contraproductief kan zijn als er niet tegelijkertijd voldoende structuur wordt geboden.
- De cognitieve belastingtheorie: Kirschner bespreekt ook de cognitieve belastingtheorie, die stelt dat het menselijk werkgeheugen beperkt is. Dit impliceert dat leerstof op een zodanige manier moet worden aangeboden dat de cognitieve belasting van de leerlingen beheersbaar blijft. Dit inzicht helpt leraren om efficiënter te onderwijzen door complexe informatie stapsgewijs aan te bieden.
- De leraar in een veranderende wereld: Het boek gaat in op de steeds veranderende context waarin leraren werken, zoals de opkomst van digitale technologieën in de klas en veranderende verwachtingen van de samenleving. Kirschner en Hoof analyseren hoe leraren kunnen omgaan met deze uitdagingen zonder hun kernwaarden en doelstellingen uit het oog te verliezen.
Schrijfstijl en opbouw
Het boek is helder geschreven en bevat een mix van theoretische onderbouwing en praktische adviezen. Het is gericht op zowel beginnende als ervaren leraren en biedt waardevolle inzichten voor iedereen die zich bezighoudt met onderwijs. Wat dit boek bijzonder maakt, is de combinatie van Kirschner’s academische achtergrond met de praktijkervaring van Tine Hoof, wat leidt tot een evenwichtige en rijke bespreking van onderwijsproblemen.
Conclusie
De Leraar van Paul Kirschner en Tine Hoof is een waardevol en informatief boek voor iedereen die geïnteresseerd is in het onderwijs en de rol van de leraar. Het biedt een breed overzicht van de theoretische en praktische aspecten van het leraarschap en geeft onderbouwde adviezen voor het verbeteren van het onderwijs. Het boek is een aanrader voor leraren, onderwijskundigen, beleidsmakers en andere onderwijsprofessionals.